کد مطلب:5535 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
یثربیان در انتظار باورها
انتظار مدینه، انتظار تاریخ انسانیّت بود، انتظاری برای صلح و آرامش و امنیت و عدالت.
عاقبت انتظار تاریخ به سر آمد و چشم های كودكان منتظر و از اختلاف دیرینه اوسی و خزرجی به مشاهده حقیقت روشن می شود، آنان همدیگر را در موج بی تاب اشك های لبریز از شعف، به آغوش می كشند.
یكی از باورهایشان این بود كه او، هم چون آنان است، ساده، بی رغبت به آزمندی های زراندوزانه و هم چون آنان زندگی می كند.
دیگر باورشان آن بود كه صلح را به ارمغان می آورد و امنیت را می گستراند.
دیگر باورشان، ارزانی داشتن عقل و منطق به جای جدال ها و مخاصمه ها است.
نیز باورشان آن بود كه او... پیشوای عدالت است.
آری! در پرتو حضور پیامبرصلی الله علیه وآله در یثرب، آن باورها و امیدها به بار نشست. پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله با زندگی ساده و بی تكلّف، در خانه ای ساده زندگی را شروع كرد.
پیامبرصلی الله علیه وآله، هرگز از عنوان و منزلت پیامبری نخواست برای خود چیزی بیندوزد و بهره ای دنیوی ببرد.
شیوه زندگی آن حضرت صلی الله علیه وآله، دل ها را شیفته خود ساخت و سیره اش زاینده ایمان و امید، شادی، عشق و تصمیم به ساختن تاریخ فردای بشر بود.
نحوه زندگی و معیشت پیامبرصلی الله علیه وآله، درسی بزرگ بود كه از همان آغاز بر دل ها نشست.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در این باره فرمود:
كان رسول الله صلی الله علیه وآله یجلس جلوس العبید و یأكل أكل العبد و یعلم انه العبد؛ پیامبرصلی الله علیه وآله، هم چون بنده ای نشستن داشت و خوردنش هم چون غذای بنده بود و می دانست كه او بنده ای است.
و حضرت امام خمینی قدس سره درباره ساده زیستی پیامبرصلی الله علیه وآله چنین فرمود:
پیغمبرصلی الله علیه وآله وارد شد به (منزل) یك آدم درجه سه، و اشخاصی كه دورش جمع شده بودند، یك اشخاص فقیر و بی بضاعتی، و خودش هم یك منزل و اطاق...؛ یك اطاقی با ساقه خرما، چند تا اطاق برای خودش و مسجدش هم آن طور [1] .
عاقبت انتظار تاریخ به سر آمد و چشم های كودكان منتظر و از اختلاف دیرینه اوسی و خزرجی به مشاهده حقیقت روشن می شود، آنان همدیگر را در موج بی تاب اشك های لبریز از شعف، به آغوش می كشند.
یكی از باورهایشان این بود كه او، هم چون آنان است، ساده، بی رغبت به آزمندی های زراندوزانه و هم چون آنان زندگی می كند.
دیگر باورشان آن بود كه صلح را به ارمغان می آورد و امنیت را می گستراند.
دیگر باورشان، ارزانی داشتن عقل و منطق به جای جدال ها و مخاصمه ها است.
نیز باورشان آن بود كه او... پیشوای عدالت است.
آری! در پرتو حضور پیامبرصلی الله علیه وآله در یثرب، آن باورها و امیدها به بار نشست. پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله با زندگی ساده و بی تكلّف، در خانه ای ساده زندگی را شروع كرد.
پیامبرصلی الله علیه وآله، هرگز از عنوان و منزلت پیامبری نخواست برای خود چیزی بیندوزد و بهره ای دنیوی ببرد.
شیوه زندگی آن حضرت صلی الله علیه وآله، دل ها را شیفته خود ساخت و سیره اش زاینده ایمان و امید، شادی، عشق و تصمیم به ساختن تاریخ فردای بشر بود.
نحوه زندگی و معیشت پیامبرصلی الله علیه وآله، درسی بزرگ بود كه از همان آغاز بر دل ها نشست.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در این باره فرمود:
كان رسول الله صلی الله علیه وآله یجلس جلوس العبید و یأكل أكل العبد و یعلم انه العبد؛ پیامبرصلی الله علیه وآله، هم چون بنده ای نشستن داشت و خوردنش هم چون غذای بنده بود و می دانست كه او بنده ای است.
و حضرت امام خمینی قدس سره درباره ساده زیستی پیامبرصلی الله علیه وآله چنین فرمود:
پیغمبرصلی الله علیه وآله وارد شد به (منزل) یك آدم درجه سه، و اشخاصی كه دورش جمع شده بودند، یك اشخاص فقیر و بی بضاعتی، و خودش هم یك منزل و اطاق...؛ یك اطاقی با ساقه خرما، چند تا اطاق برای خودش و مسجدش هم آن طور [1] .
[1] تبيان، دفتر دوازدهم، ص103.
ابن هشام در سيره اش چنين آورده است: «و كان سريره خشبات بالليف»؛ تخت و سرير پيامبرصلي الله عليه وآله، چوب هايي از ليف خرما بود.
«كانت بيوته تسعة، بعضها من جريد مطين بالطين و سقفها جريد»؛ خانه هاي پيامبرصلي الله عليه وآله نه خانه بوده كه بعضي از گل هايي بر گل نهاده بوده و سقف آن را از بافته هايي از ليف خرما ساخته اند. السيرة النبوية، ابن هشام، ج2، ص143.